Laserowa korekcja wzroku należy do dziedziny chirurgii refrakcyjnej – coraz więcej osób zmuszonych do używania okularów, poddaje się temu zabiegowi.
Szacuje się, że do tej pory przeprowadzono już ponad 25 milionów operacji tego typu na świecie.
Badania kliniczne dowodzą, że wzrok 93% pacjentów, którzy poddali się laserowej korekcji, został skorygowany do pełnej ostrości.
Laserowa korekcja wzroku na dzień dzisiejszy, zalicza się do najbezpieczniejszych metod trwałego pozbycia się wad refrakcji, do których należą:
– krótkowzroczność
– dalekowzroczność
– astygmatyzm
Zakres możliwych do skorygowania wad sferycznych waha się pomiędzy – 14 dioptrii a + 6 dioptrii, w przypadku wad cylindrycznych to około 5 dioptrii.
Narząd wzroku jakim jest oko, to skomplikowany układ optyczny. Gdy oko jest zdrowe, światło ulega załamaniu na rogówce oraz soczewce – skupiając się dokładnie na siatkówce.
Moc soczewki oka, charakteryzuje się brakiem stałości – jest to wynikiem pracy mięśnia rzęskowego, powodującego, że jest ona raz bardziej płaska, a innym razem bardziej wypukła. Dzięki temu procesowi, człowiek może widzieć dobrze zarówno przedmioty z bliska, jak i z daleka.
Siła załamywania światła zdrowego nieakomodującego oka wynosi około 62 dioptrie, składa się na to moc rogówki (wynosi ona ok. 43 dioptrie), oraz soczewki (19 dioptrii).
Układ optyczny może jednak nie działać poprawnie. W przypadku, gdy jest on zbyt mocny, bądź zbyt słaby w stosunku do długości gałki ocznej – rozpoznaje się wady refrakcji, takie jak krótkowzroczność lub nadwzroczność.
Jeżeli rogówka ma nieregularny kształt, światło może skupiać się nieregularnie. Mowa wtedy o niezborności lub astygmatyzmie. Ten rodzaj wady trudniej skorygować.
Wady refrakcji są bardzo częste, dotyczą około 80% społeczeństwa. Taka wada nie zawsze wymaga korekcji. Jeżeli osoba nią dotknięta nie jest np. kierowcą, bądź też nie spędza długich godzin przed ekranem komputera, to wady do 1 dioptrii, mogą nawet nie zostać przez nią zauważone.
Niewielkie wady refrakcji nie przeszkadzają w codziennym życiu i nie zawsze są korygowane.
Osoba dotknięta zaburzeniami refrakcji, odczuwa przypadłość jako nieostre widzenie z bliska, bądź tez z daleka.
Badanie przeprowadzane przez okulistę, mające na celu określić stopień wady, jest najczęściej badaniem metodą Dondersa – pacjent określa subiektywnie ostrość widzianych tablic przy patrzeniu przez soczewki o różnej mocy. Innym sposobem na zbadanie wzroku jest badanie komputerowe.
Większość pacjentów dotknięta zaburzeniami refrakcji, wymaga korekcji za pomocą okularów lub szkieł kontaktowych. Jednakże ci pacjenci, którzy prowadzą aktywny tryb życia, bądź po prostu nie chcą nosić okularów, mogą zdecydować się na trwałe laserowe usunięcie wady.
Jest kilka metod korekcji wad wzroku laserem. Różnice dotyczą sposobu przygotowania rogówki na działanie lasera.
Rogówka składa się z pięciu warstw komórek o różnej grubości. Podczas zabiegu chirurg usuwa cienką, najbardziej zewnętrzną warstwę (nabłonek), głębsze warstwy modeluje przy użyciu lasera.
Każda z metod ma taki sam schemat działania – za pomocą lasera chirurg zmienia kształt rogówki, w taki sposób, aby uzyskać prawidłowe ogniskowanie światła na siatkówce, co skutkuje usunięciem wady wzroku.
Metody dzieli się na:
Powierzchowne – usunięty nabłonek ulega naturalnej odbudowie po zabiegu.
Głębokie – wytwarza się płatek ze stromy rogówki, który z czasem ulega procesowi zrośnięcia. Do tej metody zalicza się popularny zabieg LASIK.
Zaletą metod głębokich jest nie tylko skrócony czas rehabilitacji wzroku po zabiegu, ale i także możliwość korygowania dużych wad.
Tej metody nie poleca się osobom, które uprawiają sporty kontaktowe (ze względu na wytwarzany w głębokich metodach płatek).
Metody powierzchowne charakteryzują się dłuższym czasem gojenia oraz mniejszym zakresem usunięcia wady. Ze względu na brak płatka, który mógłby ulec uszkodzeniu w przypadku urazu, metody te z powodzeniem stosowane są u osób uprawiających sporty kontaktowe.
O zakwalifikowaniu pacjenta do zabiegu decyduje okulista, który specjalizuje się w chirurgii refrakcyjnej.
Operacja odbywa się w sali zabiegowej wyposażonej w laser ekcimerowy. Pacjent ma podane do oka krople znieczulające. Dzięki temu zabieg jest bezbolesny. Pacjent podczas zabiegu jest w pozycji leżącej, z głową umieszczoną na specjalnej podkładce, która zabezpiecza ewentualne ruchy.
Powieki unieruchamiane są przed mruganiem specjalną rozwórką. Ruch gałki śledzi się w czasie rzeczywistym przez kamerki, które usytuowane są w sprzęcie. Jest to tzw. system eyetracker, zabezpieczający prawidłowe wykonanie zabiegu przed mimowolnymi ruchami gałki ocznej.
Zabieg trwa kilkanaście minut, w tym samo laserowanie, to kilkanaście sekund. Pacjent po godzinie od zabiegu może udać się do domu.
Przez dwa dni po zabiegu oczy łzawią i bolą. Zapuszcza się specjalne kropelki. Po tygodniu można wrócić do normalnych zajęć.
Efekty korekcji laserowej są trwałe i odczuwalne już kilka dni po zabiegu.
Świadczenie określone jako „chirurgia refrakcyjna w korekcie wad wzroku”, nie podlega refundacji ze środków NFZ. Pacjent musi pokryć koszty samemu.
Cena zabiegu za obuoczną korekcję wady wzroku, za pomocą lasera, wynosi około 4500 tys. zł.
Źródła: zyciebezokularow.pl, S.G. Slade, R.N. Baker, D.K. Borckmana „The Complete Book of Laser Eye Surgery”, wydawca Sourcebooks, 2000 rok.
Tagi: korekcja wzroku laserem
Share On Facebook
Tweet It
