Za początki powstania torebek, uznaje się okres średniowiecza. Były one wykonywane z różnego rodzaju materiałów, ale najczęściej było to szare płótno, ponieważ jedwabie służyły jedynie bogatym damom. Pierwsze torebki nie posiadały znanego nam dzisiaj wyglądu, a przybierały one najczęściej formę mieszków i trzosików.
Torebki kobiet pierwotnych
Kobiety pierwotne posiadały torebki jako przedmiot, potrzebny im do gromadzenia pokarmu w trakcie ich koczowniczego trybu życia. Często ich ekwipunkiem były suche kawałki mięsa i ziarna zbóż.
Starożytność
W państwie faraonów również gmin używał własnego odpowiednika dzisiaj nam znanych torebek. Służyły one swoim właścicielkom zupełnie innym celom, niż przechowywanie w nich cennych drobiazgów. Kobiety z warstw uprzywilejowanych szczyciły się posiadanymi torebkami wykonanymi z cennych materii, bogato zdobionych wartościowymi kamieniami.
Wieki średnie
Pojawia się tu model, łudząco przypominający współczesne torby listonosza. Służyły one swoim właścicielom do przenoszeniu pieniędzy. Były one nabytkiem bogatych kupców. Wykonane były one ze skóry cielęcej i posiadały bogate spiny, często wykonywane z takiej stali, jaka służyła do wykonania szabel.
Z biegiem czasu
Mijają kolejne lata, a na rynku pojawiły się tak zwane torebki „sweet bags”. Były to malutkie torebeczki umieszczane w specjalnych kieszeniach ukrytych w fałdach sukni i majtkach, pięknie ubranej damy. Miały one na celu, zabijanie nieprzyjemnego zapachu związanego z ówczesnym poziomem higieny. Umieszczano bowiem w nich wody zapachowe i inne pachnidła, które dodawały woni zapoconej paniusi. Z czasem kobiety wpadły na znakomity pomysł, ponieważ zaczęły chować w nich cenne drobiazgi lub nawet pieniądze. Przed I wojną światową, znana była w Suchedniowie pewna Jadźka Magierówka. Posiadała ona rubensowskie kształty, z którymi nadobna kobieta nie mogła sobie poradzić. Do studni z wodą miała ona daleko, zatem higiena tak obfitych kształtów miała w jej przypadku wiele do życzenia. Jak wychodziła z domu, wkładała sobie gdzie tylko mogła sweet bagsy, tak że często szła ona szerokim okrakiem. Pewnego razu podszedł do niej ochoczo Stefanek Brzytwa, który zapytał panią Jadwigę….czy …ma ona ochotę….bo tak szeroko idzie. Jadźka Magierówka jak nie zaczęła okładać Stefanka tu i tam swoimi sweet bagsami, w których posiadała nawet całe flakony pachnideł, to chłopinę zamroczyło. Brzytwa jak nie weźmie nogi za pas, jak nie zacznie uciekać,…. a tu za rogiem stał brat Jadźki, Bolek Magiera, który jak nie zasunął Stefankowi z prawego sierpowego, to nie zastosowawszy gardy Stefanek runął na ziemię, z której się podniósł dopiero po trzech dniach.
Torebki panieńskie
Torebki „panieńskie”, charakteryzowały się bogatym zdobnictwem i były one symbolem majętności jej właścicielki. Torebki te, były standardowym podarkiem ślubnym, na którym haftowano inicjały zakochanej pary.
Metalowy zatrzask
Z biegiem lat, do torebek damskich zaczęto montować metalowy zatrzask. Pełnił on rolę ozdoby, a także dobrego zamknięcia. W regionie świętokrzyskim na przedpolu Góry Baranowskiej, mieszkała piękna blondyneczka Ania. Miała ona złośliwą teściową Anielcię, która podejrzewając synową o zdradę małżeńską kupiła jej na urodziny torebkę z zatrzaskiem. Jak dobrze podejrzewała Anielcia, Ania wzięła torebkę z zatrzaskiem do lasu na amory, którym się oddawała z Zygmuntem Gałczyńskim z Gałkowa. Zaczajona Anielcia jak nie krzyknie podczas….miłosnych uniesień, wystraszona Ania chciała zatrzasnąć torebkę, w której niechybnie znalazła się pewna część ciała Zygmunta, który jak nie wrzasnął z bólu i wziął nogi zapas uciekając przez całą okolicę z zapiętą na rozporku torebką Ani. Anię mąż podał do sądu o rozwód, a Anielcia uchodzi po dziś dzień za super detektywa, nosząc miano Columbo.
Zaprojektuj własną torebkę – prezentmarzen.com/projekt-wlasnej-torebki/
Ewa Michałowska -Walkiewicz
Share On Facebook
Tweet It
